Het station van Haarlem is misschien wel het mooiste van de dit land. Daar merk je weinig van als je het gebouw uitloopt, want het stationsplein behoort zonder meer tot de lelijkste in zijn soort. Dat stationsplein was nooit erg ruim bemeten of representatief. Het station werd namelijk aanvankelijk van de stad gescheiden door de […]
Lees verder
De bouw van Neu Altona vaagde het hele stadscentrum van Altona weg. Sinds die begrafenis onder een park met flats en strokenbouw vormt het een fraai voorbeeld van de vroege wederopbouw. Eind jaren ’60 verschoof het stedenbouwkundige ideaalbeeld naar hoogbouw. Die werd prominent ontwikkeld in het centrale deel. Zo ontstond in een kleine 20 jaar […]
Lees verder
Begin jaren ’80 werd het mogelijk een computer te kopen voor thuisgebruik. Je had er een flinke portemonnee voor nodig maar vooral veel plaats. Zo’n gevaarte bestond uit een toetsenbord, een flinke kast, erg veel snoeren en natuurlijk een monitor. En wat had je dan? Een computer. Heel modern. Maar zo modern dat het eigenlijk […]
Lees verder
Vanuit de trein naar Amsterdam heb je bij station Maarssen uitzicht op het historische stadshart van Maarssenbroek. Een verzameling onthutsend lelijke gebouwen met de naam Bisonspoor. De naam heeft niets met de verwoestende uitwerking van het langstrekken van een kudde bisons te doen, maar is een verwijzing naar de ligging aan de spoorlijn. Wie op […]
Lees verder
Warenhuizen verschenen aan het eind van de 19e eeuw aarzelend in de centra van grote steden en hadden al vóór de oorlog een vaste plaats in dat leefgebied veroverd. Hun echte bloei kwam echter na de oorlog. In alle binnensteden verrezen enorme overgedimensioneerde koop-bunkers. Nergens had dat zulke desastreuze gevolgenals in de wederopbouwsteden in Duitsland. […]
Lees verder
Aan de Juliana van Stolberglaan in Den Haag staat een groteske grijze ruïne. Hoewel het hier om een conservatorium gaat, is conservatie niet echt aan de orde. Het gebouw verdwijnt omdat er geen passende herbestemming voor kan worden gevonden. Dat is wel vreemd: gebouwd in 1980 is het pas 43 jaar oud. Te vroeg voor […]
Lees verder
In Wenen staat een bijzonder gebouwencomplex: het UNO-Center. De enorme torens hebben een fris-futuristisch uiterlijk en zien eruit alsof ze zo uit een Marten Toonder-strip komen. Dat past ook bij hun functie: het is geen gewone wereldse bebouwing, maar een deel van de wereld van de bovenbazen: de UNO.
Lees verder
Soms zijn brutalistische gebouwen zo vanzelfsprekend in het stadsbeeld aanwezig dat je hun aanstootgevende uitwerking niet meer waarneemt. Je leert er gewoon mee leven. Net zoals een met incompetente collega of een lekkende kraan. In dat geval leiden pensioen of klusjesman tot bevrijding. Met een gebouw gaat dat wat anders.
Lees verder
Een wat afwijkende post met een persoonlijk tintje om de tijd te doden door een ongewild bezoek aan dit ziekenhuis. Ik schrijf dit vanuit het Agricola Krankenhaus in het Duitse Saalfeld. Het werd gebouwd tussen 1953 en 1956 en bezit Stalinistische trekjes (alleen de architectuur-het personeel gelukkig niet). Ik ben natuurlijk erg geïnteresseerd in stalinistische […]
Lees verder
Utrecht bezit een spannend stukje industrieel erfgoed: het Zandpad. Iedereen kende het, niemand kwam er, maar het was er toch altijd heel druk. Je kon er hetzelfde doen als op de Amsterdamse Wallen, alleen was alles hier op boten ondergebracht. Tot 2013, toen verdween dit stukje nijverheid. Tegenwoordig is het een ruïne. Een romantische ruïne.
Lees verder
Aan de grens bij het Twentse gehucht Mander liggen twee enorme cirkels in het land. De cirkels van Mander of-Jannink. ook wel bekend als de BH van Mander. Wie dat te seksistisch vindt mag ze ook de Ballen van Jannink noemen. Door de grootte is dit waarschijnlijk het enige vruchtbaarheidssymbool dat vanuit de ruimte zichtbaar […]
Lees verder
Het postkantoor wedijverde met stationsgebouwen, concertzalen en musea als het ging om representatieve architectuur. De kasteelachtige gebouwen waren een prachtstuk van vrijwel alle steden en dorpen en regelden alles dat met communicatie te maken had. Tot 2011. Toen zette de post er een punt achter. Een Servicepunt.
Lees verder
Aan de Amsterdamseweg in Arnhem ligt een merkwaardig afgezonderd en lelijk complex. Het is het beroemde Dorp. Ik denk dat niemand het meer weet, maar Het Dorp werd in 1962 even wereldberoemd door de 2 daagse TV actie met Mies Bouwman die 21 miljoen ophaalde voor het bijzondere project. Een zegen dat Sywert van Lienden […]
Lees verder
Leuk, hè, die foto van dat kantoor van de Funda met die huizen er achter! Alleen zul je ze nooit of Funda tegenkomen. Het zijn namelijk huurwoningen. En belangrijker nog: ze staan niet in Amsterdam. Eigenlijk zijn het niet eens woningen, want het is de gevel van een cruiseschip.
Lees verder
Troosteloos Optimisme 