In de sjieke Rivierenbuurt zou je zo’n grijs gebiedje niet verwachten. Maar toch staan ze er: echte Airey woningen. En niet alleen de kleine rijtjeshuizen, maar ook portiekflats. 

Airey, dat is het systeem dat in 1947 door de gelijknamige Engelse uitvinder werd geintroduceerd en in Nederland werd gebruikt om de woningbouw te industrialiseren. Na-oorlogser kan het niet. Grote grijze blokken die liefdeloos op elkaar zijn gestapeld. Als ergens het begrip esthetiek volkomen is verdwenen, dan is het wel in deze bouwwijze die schaarste, algemeen nut, maatschappelijke discipline woningnood in zich verenigt. Kortom: 1 huizenblok Airey brengt je dichter bij het begin van de Koude Oorlog dan je eigenlijk zou willen. Tijdelijk wachten op het onvermijdelijke Armageddon. Een atoompaddestoel aan de horizon zou je hier niet verbazen. En hier is het maar liefst een hele wijk! 

Vervallen zijn de woningen niet-een uitzondering op deze site. Het complex is zelfs-alweer een uitzondering-in 2014 op de gemeentelijke monumentenlijst geplaatst. Maar toch: het blijft grijs, het blijft mechanisch en Orwelliaans. Denk het groen weg en je bent weer 6 decennia terug. Hier is de oorlog voor altijd maar net voorbij.