Gebouwen kunnen zich niet voortplanten, maar in Tilburg lijkt het tóch gelukt te zijn. Daar staat een gebouwtje dat zich voordoet als kruising tussen een bunker en een hunebed. Het product van die steengoede paring moet zich echter alleen door het leven slaan, want de liederlijke ouders zijn nergens te bekennen. Met die afkomst is […]
Lees verder
Het station van Haarlem is misschien wel het mooiste van de dit land. Daar merk je weinig van als je het gebouw uitloopt, want het stationsplein behoort zonder meer tot de lelijkste in zijn soort. Dat stationsplein was nooit erg ruim bemeten of representatief. Het station werd namelijk aanvankelijk van de stad gescheiden door de […]
Lees verder
Als je op de bus wachten leuk vindt ėn van beton houdt, dan moet je beslist naar Maarssenbroek. Maarssenbroek heeft namelijk iets heel bijzonders in huis. Een serie brutalistische bushaltes die het openbaar vervoer een bijna grootstedelijke allure geven. Het zijn ruw-betonnen Fremdkörper die eigenlijk helemaal niet passen bij het karakter van de vrolijke bloemkoolwijk. […]
Lees verder
De bouw van Neu Altona vaagde het hele stadscentrum van Altona weg. Sinds die begrafenis onder een park met flats en strokenbouw vormt het een fraai voorbeeld van de vroege wederopbouw. Eind jaren ’60 verschoof het stedenbouwkundige ideaalbeeld naar hoogbouw. Die werd prominent ontwikkeld in het centrale deel. Zo ontstond in een kleine 20 jaar […]
Lees verder
Vanuit de trein naar Amsterdam heb je bij station Maarssen uitzicht op het historische stadshart van Maarssenbroek. Een verzameling onthutsend lelijke gebouwen met de naam Bisonspoor. De naam heeft niets met de verwoestende uitwerking van het langstrekken van een kudde bisons te doen, maar is een verwijzing naar de ligging aan de spoorlijn. Wie op […]
Lees verder
In Utrecht verdwijnt het zeelandschap. Dat is niet een boodschap die je met de aanstormende klimaatcrisis zou verwachten. Het gaat dan ook niet over geologie, maar over het enorme kunstwerk Zeelandschap van David van de Kop. Dat moet wijken voor de vernieuwing van het Smakkelaarsveld. Maar niemand wil het hebben.
Lees verder
De steriele licht-brutalistische torens van UNO-city staan naast een onvervalst 70-er jaren station van de Weense U- Bahn. Afgeronde raampjes, eindeloze roltrappen en een gulle mix van kunststof en beton maken het tot een volkomen getechnocratiseerde vervoersmachine die fijn aansluit bij het monumentale optimisme van de UNO giganten. Mooi is anders, maar in tegenstelling tot […]
Lees verder
Soms zijn brutalistische gebouwen zo vanzelfsprekend in het stadsbeeld aanwezig dat je hun aanstootgevende uitwerking niet meer waarneemt. Je leert er gewoon mee leven. Net zoals een met incompetente collega of een lekkende kraan. In dat geval leiden pensioen of klusjesman tot bevrijding. Met een gebouw gaat dat wat anders.
Lees verder
Het is nog niet zo lang gelden dat de meeste openbare ruimtes in een diepe blauwe walm gehuld waren. Roken was normaal en mocht overal. Ook in het OV. Om de aandacht van het eigen disfunctioneren af te leiden zette de NS echter de frontale aanval op het roken in. Het verdween in 2004 uit […]
Lees verder
Het station Eindhoven is een typisch wederopbouwproduct, maar het is geen zielloze functionalistische doos. Integendeel. Dat zie je meteen als je naar buiten loopt. Even doorlopen, omdraaien, en… Meneer Philips als verdwaasde bejaarde in brons op een keurig verzorgd plantsoentje. En daarachter… hela, dat lijkt wel een Philips radio! En als iets ergens op lijkt […]
Lees verder
Op het spoor tussen Utrecht en Hilversum is iets vreemd aan de hand. De bovenleiding hangt hier niet aan de bekende oersaaie stalen masten, maar aan merkwaardige betonnen bovenleidingsportalen. Ze hebben een opvallende ronde vorm waardoor het lijkt alsof er een soort betonnen tunnel is gebouwd. Dat is niet het product van een plotselinge opwelling […]
Lees verder
Vooruitgangsstraat. Zo’n straatnaam klinkt te optimistisch om realistisch te zijn. Behalve misschien in Duckstad. Het dan eigenlijk ook vreemd dat je nooit een Achteruitgangsstraat ziet. Of bijvoorbeeld een Stagnatiedreef en een Aftakelingsplein. Officieel dan. Want hier Brussel kom je behoorlijk in de buurt.
Lees verder
Al binnen geweest? Dan naar buiten. Dat is even slikken. Functionalistisch is dit niet. Functioneel waarschijnlijk ook niet trouwens. Een lange façade bestaande uit arcades en twee enorme torens omsluit als decor de ruimte van een plein. Alsof je per ongeluk op de bühne van een vereniging voor amateurtoneel bent beland.
Lees verder
Het station van Nijmegen lijkt in een permanente staat van onvoltooidheid te verkeren. Dat is niet vreemd, want eigenlijk is het samengesteld uit ongeveer drie gebouwen. Eentje uit 1894, een tweede uit 1954 en nog bijna twee uit 1973 en rond 1998. En dan is er recentelijk is er ook nog wat aan rondgeknutseld. Dat […]
Lees verder
Troosteloos Optimisme 